MongoDB, 2000'li yılların ortalarında ortaya çıkan bir veritabanıdır.MongoDB, büyük miktarda veriyi depolamak için kullanılan belge odaklı bir NoSQL veritabanıdır. MongoDB, geleneksel ilişkisel veritabanlarında olduğu gibi tabloları ve satırları kullanmak yerine koleksiyonları ve belgeleri kullanır. Belgeler, MongoDB'deki temel veri birimi olan anahtar/değer çiftlerinden oluşur. Koleksiyonlar, ilişkisel veritabanı tablolarına eşdeğer belge ve işlev koleksiyonları içerir.
Neden MonoDB Kullanmalıyım? MonoDB’nin Avantajları Nelerdir?
- MongoDB’nin belge modeli, her tür veri yapısının kolayca modellenmesine ve değiştirilmesine izin verir.
- MongoDB’nin oluşturduğu BSON veri formatı, bir koleksiyondaki nesnelerin farklı alan kümelerine sahip olmasına izin verir.
- MongoDB, açık şemalar oluşturmayı ve verileri doğrulamayı destekler. Bu özellik ile MongoDB kontrolden çıkmaz. Bu durum gerçek hayattaki verileri işlerken ve gereksinimler veya ortamdaki değişiklikleri ele alırken oldukça işe yarar.
- Çoğu veritabanı, programlarda kullanılmak üzere verileri nesne formuna almak için sizi ORM'ler (Object-Relational Mapping) gibi ağır programlamalar kullanmak zorunda bırakır. MongoDB’nin verileri bir belge biçiminde saklama ve temsil etme özelliği ile, herhangi bir dilden, o dile özgü veri yapılarına erişebilirsiniz.
- MonoDB’de uygulama nesnelerini veri nesneleri ile eşleştirmeye gerek yoktur.
- MonoDB, depolama için dahili belleği kullanır. Bu nedenle verilere daha hızlı erişim sağlanmış olur.
- MongoDB’de yük dengelemenin daha kolaydır, çünkü MonoDB bir dosya sistemi olarak da kullanılabilir.
- MongoDB, normal ifade ve alanlara göre aramayı sağlayabilir.
- MongoDB’yi Windows hizmeti olarak da çalıştırılabilmek mümkündür.
- MongoDB, VM çalıştırmayı gerektirmez.
- MongoDB, yeni sürümlerinin düzenli yayın döngüsünü takip ediyor.
- MonoDB’nin temel özelliklerinden biri “Sharding” desteğidir. Sharding, verilerin farklı makinelerde depolanmasını sağlar ve MongoDB'de verilerin boyutu arttıkça verileri işleme yeteneğini arttırır. Yani Sharding ile, veri boyutundaki artışa orantılı olarak daha fazla miktarda veri yazılabilir ve geri okunabilir.